Στέλιος Σταυρίδης: «Ο αφόρητος κρατισμός πνίγει την υπεύθυνη επιχειρηματικότητα»

Το 10ο ετήσιο συνέδριο Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, με θέμα «Κτίζοντας υπεύθυνες εταιρείες – Λύσεις για ένα καλύτερο αύριο» διοργάνωσε την Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012, το Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, με στόχο την προώθηση του διαλόγου για τα ζητήματα που ανακύπτουν από τις σημερινές οικονομικές δυσκολίες της χώρας και τον αντίκτυπό τους στις επιχειρήσεις και τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, αλλά και την ενημέρωση για τις πρακτικές ΕΚΕ.

Το Greenbusiness.gr μίλησε με τον Στέλιο Σταυρίδη, Πρόεδρο της Επιτροπής ΕΚΕ του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, για το βασικό δίλημμα που αντιμετωπίζουν πολλές εταιρείες σήμερα: την ισορροπία ανάμεσα στην επιβίωσή τους και στις υπεύθυνες επιχειρηματικές πρακτικές.

Green Business: Κύριε Σταυρίδη, έχοντας πλέον μια εμπειρία δέκα ετών, αναφορικά με το Συνέδριο Κοινωνικής Ευθύνης, ποιες είναι οι εμπειρίες που έχετε αποκομίσει;

Στ. Σταυρίδης: Στα 10 αυτά χρόνια εμείς προσπαθήσαμε -προβάλλοντας και εφαρμόζοντας άριστες πρακτικές- να γίνουμε κοινωνικά πιο υπεύθυνοι, με καλύτερα στελέχη και εργαζομένους, με ευχαριστημένους πελάτες και με συνεχώς αυξανόμενη ευαισθησία προς την κοινωνία και το περιβάλλον.

Αγωνιστήκαμε για να εξασφαλίσουμε βιώσιμη ανάπτυξη με υπευθυνότητα και αναπτύσσοντας το ευ επιχειρείν. Το ίδιο διάστημα, οι θιασώτες του κρατισμού διόγκωσαν τη γραφειοκρατία, την πολυνομία, την αντινομία, τη διαφθορά, τη λεηλασία και την κατασπατάληση του δημόσιου πλούτου, οδηγώντας όλους μας στο χείλος του γκρεμού. Μόνον αν πιστέψουμε ότι το μέλλον μας περνάει μέσα από την επιχειρηματικότητα, θα έχουμε μέλλον.

Μπορείτε να μας δώσετε μία ιδέα για το ποιο είναι το ποσοστό των επιχειρήσεων που εφαρμόζουν πρακτικές Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και σε ποιους τομείς δραστηριοποιούνται κυρίως;

Δυστυχώς είναι σχετικά λίγες οι επιχειρήσεις που διακρίνονται για την κοινωνική τους ευθύνη. Όμως οι πρακτικές είναι εύκολα εφαρμόσιμες και θα έπρεπε να τις υιοθετήσουν όλες οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αφού δεν έχουν μεγάλο κόστος, ενώ τα οφέλη είναι τεράστια. Εξάλλου, την κουλτούρα την χτίζεις με λίγους και την αναπτύσσεις όσο μεγαλώνει η επιχείρηση. Αντιθέτως, είναι δύσκολο να αλλάζεις καθιερωμένες και κακές πρακτικές και νοοτροπίες.

Η σημερινή οικονομική κρίση έχει μειώσει τη χρηματοδότηση των προγραμμάτων Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης από τις επιχειρήσεις και σε ποιο βαθμό;

Τα προγράμματα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης προϋποθέτουν ενημέρωση, ευαισθησία, εκπαίδευση και εθελοντισμό και πολύ λιγότερο χρηματικούς πόρους, που συνήθως δίδονται για επικοινωνιακούς λόγους. Πάντως, στο μέλλον μόνον κοινωνικά υπεύθυνες επιχειρήσεις θα μπορούν να έχουν αειφορία, δηλαδή διατηρησιμότητα επιδόσεων και τελικά, επιβίωση.

Με ποιο τρόπο μπορεί μία επιχείρηση – και ειδικά σήμερα – να ισορροπήσει αποτελεσματικά ανάμεσα στην «ανάγκη της επιβίωσης», το υγιές οικονομικό αποτέλεσμα δηλαδή, και στον κοινωνικό της ρόλο;

Ο κοινωνικός ρόλος της επιχείρησης είναι προϋπόθεση πλέον για την ύπαρξή της και την επιβίωσή της, μέσα από την δημιουργία πλούτου για όλους τους συμμετέχοντες. Και οι επενδύσεις για την κοινωνική ευθύνη είναι πολύ μικρές, σε σύγκριση με όλες τις υπόλοιπες (επενδύσεις).

Ποια είναι τα νέα θέματα που αναδεικνύονται στον τομέα της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης; Μιλήστε μας λίγο για αυτά.

Τροφοδοτική αλυσίδα (υπεύθυνη παραγωγή πρώτων υλών, χωρίς εκμετάλλευση παιδιών ή εφήβων, χωρίς καταστροφή περιβαλλοντικών πόρων, κ.λπ.), ποιότητα των προσφερόμενων προϊόντων (π.χ. τρόφιμα με λιγότερα λιπαρά, αλάτι ή ζάχαρη), εθελοντικές δράσεις μείωσης των εκπτώσεων στο περιβάλλον (ανακύκλωση, εξοικονόμηση φυσικών πόρων) και άλλες.

Υπάρχουν στις ημέρες μας νέες πρακτικές Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης που μπορούν να δώσουν περισσότερο ολοκληρωμένες προσεγγίσεις; Μπορείτε να μας δώσετε κάποιο παράδειγμα;

Οι πρακτικές εταιρικής κοινωνικής ευθύνης είναι ατελείωτες, αφού πρέπει να εφαρμόζονται σε όλα τα στάδια της καθημερινότητας μιας επιχείρησης και στις καθημερινές αποφάσεις και πράξεις όλων των εργαζομένων της.

Το πώς επιλέγω τους προμηθευτές μου και τα προϊόντα τους, πώς ενδιαφέρομαι για την ανακύκλωση μπαταριών, ηλεκτρικών συσκευών, χαρτιού, πλαστικού, κ.λπ., πώς επικοινωνώ με τους πελάτες μου (π.χ. ηλεκτρονικά μή εκτυπώσιμα αρχεία, αντί ατελείωτης χαρτούρας), πώς σχεδιάζω τα προϊόντα μου, ώστε τελικά να ωφελούν (αντί να βλάπτουν) το καταναλωτικό κοινό.

Τέλος, κύριε Σταυρίδη, ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει στις ημέρες μας η υπεύθυνη επιχειρηματικότητα και σε ποιες προκλήσεις θα πρέπει να ανταποκριθεί στο μέλλον;

Η υπεύθυνη επιχειρηματικότητα πνίγεται σήμερα από έναν αφόρητο κρατισμό, που στέκεται λυσσαλέα εμπόδιο, αντί να την διευκολύνει. Το γραφειοκρατικό πλαίσιο θέλει τις επιχειρήσεις όμηρο κάθε ανεύθυνου, κάθε αντικοινωνικού και κάθε απατεώνα.

Και όλα αυτά γίνονται στο βωμό της δήθεν προστασίας του κοινωνικού συνόλου. Καταντήσαμε να αποτελεί πρακτική εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, η υποχρέωσή μας να παλεύουμε για ένα σύγχρονο και δίκαιο κράτος, αρωγό στον πολίτη και στις επιχειρήσεις.

Πηγή: Greenbusiness.gr.