Σταδιακά, συνειδητοποιώ πως τα ESG αποτελούν μια κωδικοποίηση της “ορατής ενέργειας” στην “κοσμολογική” αντίληψη (γένεση, εξέλιξη, μετάβαση) της σύγχρονης ζωής στον πλανήτη μας. Ωστόσο, ο παράγων κλειδί σε αυτή την ενέργεια -δηλαδή ο Άνθρωπος, που είναι το καθοριστικά επιδραστικό στοιχείο στο Ε, το S και το G- ως φύσει ατελής, συντηρεί παραλλήλως μέσα στην ατέλειά του και μια “σκοτεινή ενέργεια” (κάτι όπως το άλυτο μυστήριο της συμπαντικής κοσμολογίας), που διαφεύγει των συμβατικών κωδίκων.
Προφανώς, τα ESG δεν εξαντλούνται απλώς στα τεχνικά ζητήματα που θέτουν οι τεχνολόγοι τους και, ίσως, θα άξιζε να συναντηθούν σε μεγαλύτερο βάθος με τη φιλοσοφία της κοσμοθέασης, θεμελιώνοντας την “ιδέα” και προετοιμάζοντας το “όραμα” (κακοποιημένες έννοιες). Δηλαδή, με μια τόσο πολύ αρχαία υπόθεση (από τον Ηράκλειτο, τον Αριστοτέλη κ.λπ.) αλλά και διαχρονική ταυτοχρόνως (υπάρχει και σύγχρονη σκέψη – στοχαστές που ξετυλίγουν το νήμα με συνέπεια στη συνέχεια των πραγμάτων).
Διαφορετικά, φοβούμαι πως θα μένουμε σε μια “σχολική” -με κανόνες βεβαίως!- δραστηριότητα οργανισμών, επιχειρήσεων και ευτάκτων υπαλλήλων, που παίζουν business στην αμμουδιά, με τον αφρό και στα ρηχά μπροστά σε ταραγμένους ωκεανούς.
Γιάννης Ρούντος
Με σπουδές στις γλώσσες του λόγου και της εικόνας (εφαρμοσμένες τέχνες), ξεκίνησε επαγγελματικά το 1980 με συνεργασίες ως art designer και κειμενογράφος στη διαφήμιση και την επικοινωνία, διδάσκοντας παράλληλα σκηνογραφία και θεατρικό κοστούμι.
Με την ασφαλιστική αγορά συνδέθηκε το 1994 ως δημιουργικός συνεργάτης στο marketing (προβολή – επικοινωνία) και στη συνέχεια (2002) ως επικεφαλής των δημοσίων σχέσεων. Επί δύο δεκαετίες διακρίθηκε στην ανάπτυξη της δημόσιας εικόνας – της καλής φήμης και των σχέσεων της Interamerican, αλλά και ως εισηγητής και σχεδιαστής στρατηγικής της εταιρικής υπευθυνότητας και βιώσιμης ανάπτυξης, δημιουργώντας πρότυπο με την εταιρεία στην ασφαλιστική αγορά και ευρύτερα σε αυτούς τους τομείς.
Ολοκλήρωσε τον επαγγελματικό κύκλο του στο τέλος του 2021 και πλέον, δραστηριοποιείται συμβουλευτικά και συγγραφικά, με ειδικότερο ενδιαφέρον για τον πολιτισμό, τα γράμματα – τις τέχνες και για ζητήματα βιωσιμότητας – ποιότητας ζωής (κοινωνία και περιβάλλον).