Oι ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση συχνά αποδίδονται στις γηραιότερες γενιές αλλά και η απραξία του σήμερα στους νέους. Πολλοί επιστήμονες μιλούν για επερχόμενο «πόλεμο των γενεών», άλλοι για το «ολοκαύτωμα των ηλικιωμένων», σενάρια σκληρά και ανεπιθύμητα. Σενάρια τα οποία όμως δείχνουν την άσχημη τροπή που θα μπορούσε να πάρει η κατάσταση αν δεν κάνουμε κάτι επειγόντως. Η βασική ερώτηση όμως σήμερα πρέπει να είναι τι μπορούμε να κάνουμε από εδώ και πέρα έχοντας τη γνώση των λαθών και των παραλείψεων του παρελθόντος ώστε να καλυτερέψουμε την κατάσταση; Πώς μπορούμε να επικοινωνήσουμε καλύτερα σαν γενιές; Τι μπορούμε να μάθουμε ο ένας από τον άλλον; Τι μπορούμε να κάνουμε ο ένας ΓΙΑ τον άλλον, ΜΕ τον άλλον, ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ;
Οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής και η εξέλιξη των νέων τεχνολογιών που έχουν εισβάλει στη ζωή μας, η απουσία ή η έλλειψη εκπαιδευτικών προγραμμάτων και κατάρτισης για άτομα μεγαλύτερων ηλικιών έχει σαν αποτέλεσμα το φαινόμενο του ψηφιακού αναλφαβητισμού και μαζί του τη διεύρυνση του χάσματος των γενεών. Αν θελήσουμε όμως να κρατήσουμε τις γενιές ενωμένες, αν θελήσουμε να φέρουμε τις γενιές πιο κοντά, αν θελήσουμε να κρατήσουμε ζωντανή την επικοινωνία μεταξύ τους, θα πρέπει να βρούμε και τους κατάλληλους δρόμους επικοινωνίας. Η γνώση νέων τεχνολογιών είναι ένας αρκετά εύκολος τρόπος. Είναι κάτι που οι νεότεροι μπορούν να διδάξουν τους μεγαλύτερους. Από την άλλη οι μεγαλύτεροι μέσα από την εμπειρία τους μπορούν να μεταδώσουν την εμπειρία τους και τη σοφία τους ακόμα κι αν αυτό δεν ταιριάζει απόλυτα στις νέες τεχνολογίες.
Το μήνυμα της 50και Ελλάς είναι: «Ας δημιουργήσουμε υποδομές ως γέφυρες μεταξύ των γενεών. Η αλληλεγγύη και η δημιουργία δεσμών μεταξύ της νέας, της μεσαίας και της μεγαλύτερης γενιάς δεν θα έπρεπε να στηρίζονται σε αυστηρά οικονομικού χαρακτήρασενάρια και ιδέες αλλά σε μια καλύτερη κατανόηση, επικοινωνία και νέες μορφές συνύπαρξης, σε μια ευρεία ιδέα συνεργασίας και αλληλουποστήριξης μεταξύ των γενεών».