GEP: #SAVE LIFES – Αυτόματος Εξωτερικός Απινιδιστής και Πρώτες Βοήθειες

Η αιφνίδια καρδιακή ανακοπή είναι ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας, που μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε. Στην εργασιακή αλλά και ευρύτερη κοινότητα είναι εξαιρετικά σημαντικό ο πληθυσμός να είναι προετοιμασμένος να ανταποκριθεί σε επίπεδο αναγνώρισης αλλά και αντιμετώπισης με τις πρώτες βοήθειες.

Η ύπαρξη ενός προσβάσιμου Αυτόματου Εξωτερικού Απινιδιστή (ΑΕΑ) που χρησιμοποιείται για τη γρήγορη παροχή ρεύματος που σώζει ζωές αποτελεί συχνά τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου. Γιατί χρειαζόμαστε Αυτόματους Εξωτερικούς Απινιδιστές και πώς λειτουργούν;

Η αιφνίδια καρδιακή ανακοπή είναι ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας, που
μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε. Στην εργασιακή αλλά και ευρύτερη κοινότητα είναι
εξαιρετικά σημαντικό ο πληθυσμός να είναι προετοιμασμένος να ανταποκριθεί σε
επίπεδο αναγνώρισης αλλά και αντιμετώπισης με τις πρώτες βοήθειες.
Η ύπαρξη ενός προσβάσιμου Αυτόματου Εξωτερικού Απινιδιστή (ΑΕΑ) που
χρησιμοποιείται για τη γρήγορη παροχή ρεύματος που σώζει ζωές αποτελεί συχνά τη
διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου.

Σχετικά με την αναγκαιότητα εγκατάστασης ΑΕΑ, υπολογίζεται ότι ποσοστό 16%-20%
των ανακοπών συμβαίνει σε δημόσιους χώρους, όπου μάλιστα αφορά κυρίως σε νεαρά
άτομα, χωρίς να προηγούνται προειδοποιητικά σημεία και εκδηλώνεται συνήθως με
κοιλιακή μαρμαρυγή (>85%) που είναι απινιδώσιμος ρυθμός. Γνωρίζουμε ότι το
ποσοστό επιβίωσης εξαρτάται άμεσα από τις δεξιότητες και την ετοιμότητα του
παρευρισκομένου. Στην ανακοπή εκτός νοσοκομείου, εάν δεν χρησιμοποιηθεί
απινιδιστής, η επιβίωση του θύματος χωρίς νευρολογική βλάβη μετά την έξοδο του από
το νοσοκομείο είναι μικρότερη από 1%. Το πιο σύγχρονο ασθενοφόρο με τους πιο
εκπαιδευμένους διασώστες και τα τελειότερα μέσα δεν μπορούν να προσφέρουν στον
ίδιο χώρο την ποιοτική άμεση φροντίδα του εκπαιδευμένου παρευρισκόμενου πολίτη.
Η μείωση του χρόνου παρέμβασης είναι αναγκαία, δεδομένου ότι, με τον έγκαιρο
απινιδισμό, αυξάνεται θεαματικά η επιβίωση του θύματος χωρίς νευρολογικές βλάβες.
Κάθε λεπτό καθυστέρησης στην απινίδωση μειώνει την πιθανότητα επιβίωσης έως
αποβολή κατά 10- 12%. Εάν γίνεται ΚΑΡΠΑ από αρωγό πρώτων βοηθειών, η μείωση
της επιβίωσης είναι πιο σταδιακή, κατά μέσο όρο 3- 5% ανά λεπτό καθυστέρησης στην
απινίδωση. Ωστόσο, μελέτες δείχνουν ότι εάν η απινίδωση δοθεί στα πρώτα 3-5 λεπτά
μετά την κατάρρευση του θύματος, η πιθανότητα επιβίωσης φτάνει 50-70%.