Boussias Communications: GDPR – Προστατεύει λίγο, ταλαιπωρεί πολύ…

Ο νέος κανονισμός της ΕΕ για τα προσωπικά δεδομένα, γνωστός ως GDPR, ξεκίνησε με έναν κατακλυσμό από mail τα οποία έλαβαν και συνεχίζουν να λαμβάνουν όλοι όσοι είναι ενεργοί χρήστες του internet.

Αυτό ήταν το αναγκαίο κακό, μια που οι εταιρείες έσπευσαν να προσαρμοστούν στις δρακόντειες διατάξεις του. Στη συνέχεια –θεωρητικά πάντα- οι πολίτες θα είναι πλέον νομικά καλύτερα προστατευμένοι όσον αφορά στη χρήση των προσωπικών τους δεδομένων από τρίτους. Η πράξη βέβαια είναι αρκετά διαφορετική. Γιατί, ενώ ο νέος κανονισμός ελάχιστα προστατεύει τους πολίτες από πολλούς πραγματικούς κινδύνους παραβίασης της ιδιωτικότητάς τους, έχει ως κύριο χαρακτηριστικό τις ιδιαίτερα δυσμενείς συνέπειες για τις μικρότερες επιχειρήσεις, ιδίως του δικού μας κλάδου, που έχουν ανάγκη να επικοινωνούν (διαφημιζόμενοι, διαφημιστικές και ΜΜΕ), μέσω των υπερβολικών γραφειοκρατικών διαδικασιών και της αβεβαιότητας που συνδέεται με την εφαρμογή του.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι για την κακόβουλη χρήση των προσωπικών δεδομένων δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αφορούν στον ιδιωτικό τομέα. Οι πιθανότητες να χρησιμοποιούν τα κράτη (κυρίως τα μεγαλύτερα και πιο ισχυρά), με διάφορες δικαιολογίες τον ποταμό των δεδομένων που δημιουργεί το διαδίκτυο με τρόπο κακόβουλο είναι πολύ μεγαλύτερες, αφού οι αρχές πολλών κρατών -στην εποχή του πολέμου κατά της τρομοκρατίας- έχουν καταστεί ουσιαστικά ανεξέλεγκτες από τον μέσο πολίτη.

Ιδίως από εκείνον που δεν απολαμβάνει δικαιωμάτων στη χώρα όπου γίνεται η τυχόν κακόβουλη χρήση. Για να το πούμε απλά, δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να προστατεύσει π.χ. τους Ευρωπαίους από κακόβουλή χρήση προσωπικών τους δεδομένων σε κράτη εκτός ΕΕ, κάτι που, με δεδομένη την παγκοσμιοποιημένη φύση των σχετικών στοιχείων, είναι τεχνικά απολύτως εφικτό.

Επίσης ο Κανονισμός ελάχιστα προστατεύει τους πολίτες από την κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης των πολυεθνικών μεγαθηρίων του διαδικτύου. Γιατί τα τελευταία διαθέτουν τα μέσα και τη μονοπωλιακή ισχύ που τους επιτρέπει να αποσπούν νομότυπα κάθε είδους συναινέσεις από τους χρήστες των υπηρεσιών τους και να χρησιμοποιούν με καταχρηστικό τρόπο τα προσωπικά τους στοιχεία.

Όταν ο χρήστης ψάχνει κάτι -είδηση, προϊόν, υπηρεσία- το πολυεθνικό μαστόδοντο του διαδικτύου του ζητά την συναίνεσή του για να προχωρήσει στο επόμενο βήμα και παραθέτει ένα κατεβατό νομικά κείμενα που κανείς δεν έχει το χρόνο, τη διάθεση ή και την ικανότητα να διαβάσει. Δύο κλικ αργότερα ο χρήστης έχει υπογράψει τα πάντα χωρίς να το καταλάβει. Όταν ψάχνει και είναι ένα ή δύο κλικ μακριά από το επιθυμητό, το 95% «υπογράφει» χωρίς να διαβάζει. Κι αυτό βέβαια το ξέρουν οι πάντες εκτός από τους Ευρωπαίους γραφειοκράτες.

Οι γραφειοκράτες έφτιαξαν μια διαδικασία που καθιστά δυνητικά παράνομες όλες τις μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες δεν έχουν τους πόρους να εφαρμόσουν τις περίπλοκες διαδικασίες του κανονισμού. Δεν προσδιορίζουν με αρκετή σαφήνεια ούτε τα πρόστιμα, ούτε τις απαιτούμενες διαδικασίες προσαρμογής. Ακόμα και νομικοί που εξέτασαν τον κανονισμό δίνουν διαφορετικές απαντήσεις. Προπαντός όμως ο Κανονισμός δεν προσδιορίζει ένα σύστημα ελέγχου και εφαρμογής, που να κατευθύνει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς ενεργά κατά εκείνων που συστηματικά υπάρχει πιθανότητα να βλάψουν περισσότερο και περισσότερους.

Με πρώτα τα πολυεθνικά μαστόδοντα του διαδικτύου και τους κρατικούς φορείς. Αντίθετα, υπάρχει πραγματικός κίνδυνος ο κανονισμός να εφαρμόζεται κατά κύριο λόγο σε περίπτωση καταγγελιών. Δηλαδή τελείως ανορθολογικά σε σχέση με τις πραγματικές παραβιάσεις. Κάτι που, για παράδειγμα, συμβαίνει στην Ελλάδα με τις καταγγελίες για πολεοδομικές παραβάσεις: Μπορεί ολόκληρες πόλεις να χτίζονται πάνω σε αιγιαλούς χωρίς καμία αντίδραση, και η πολεοδομία –επειδή έπεσες στον ανάποδο γείτονα- να ασχολείται με το… ύψος του φράχτη σου… Κατά πόσο θα προστατεύσει το GDPR τους ευρωπαίους πολίτες παραμένει ζητούμενο. Αντίθετα, είναι βέβαιο ότι θα ταλαιπωρήσει και θα κοστίσει δυσανάλογα στις μικρότερες επιχειρήσεις. «Πέντε και στο χέρι» η ταλαιπωρία, «δέκα και καρτέρι» η προστασία!

Πηγή: marketingweek.gr