Γιάννης Πολυχρονόπουλος: από τα Καμίνια στη μεγαλύτερη εταιρεία διαχείρισης αποβλήτων

Με την πολιτική έχει φλερτάρει πολλές φορές στο παρελθόν. Από τύχη και περισσότερο από θέληση την απέφυγε παρόλο που για ένα διάστημα… συγγένεψε μαζί της ως συμπέθερος του κ. Βασίλη Μιχαλολιάκου. Λέγεται ότι ο σημερινός πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς του είχε προτείνει να κατέβει στον πολιτικό στίβο με την Πολιτική Άνοιξη, ενώ από τη θητεία του ως προέδρου του Εμπορικού Συλλόγου Πειραιά είχε προπονηθεί ακόμη και για δήμαρχος Πειραιά. Ωστόσο, για τον Πειραιώτη επιχειρηματία κ. Γιάννη Πολυχρονόπουλο, ιδρυτή της εταιρείας Polyeco, την πολιτική καλό είναι να τη βλέπει κανείς από απόσταση. «Δεν γίνεται να καταστρέψω όσα έχτισα με πολύ κόπο τόσα χρόνια», συνηθίζει να λέει στους συνομιλητές του, μολονότι παραδέχεται ότι ασχολείται με τα κοινά και του αρέσει να βοηθά αθόρυβα όπου μπορεί. Πριν από λίγα χρόνια αποφάσισε από ένα τυχαίο γεγονός να ανακατασκευάσει το σπίτι της Φιλικής Εταιρείας στην Οδησσό και να ονοματίσει την κεντρική πλατεία αλλά και τον κεντρικό δρόμο της πόλης σε οδό Ελλήνων! Το έργο το παρέδωσε στο Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού και τον προσεχή Σεπτέμβριο θα γιορτάσει σε μια μεγαλοπρεπή τελετή, συντροφιά φίλων, τα 200 χρόνια από την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας, που άναψε τη σπίθα για την απελευθέρωση του ελληνικού γένους από τον τουρκικό ζυγό.

Άνθρωπος χαμηλών τόνων, συμπονετικός και καλόκαρδος, ο κ. Πολυχρονόπουλος δημιούργησε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες διαχείρισης αποβλήτων στην Ελλάδα, της οποίας πάνω από το 40% του τζίρου προέρχεται από τα έργα και τις δραστηριότητες του εξωτερικού που συντονίζει ο γιος του κ. Θανάσης Πολυχρονόπουλος. Ο όμιλος επιχειρήσεων έχει αναγνωριστεί από την Ακαδημία Αθηνών για την προσφορά του στην προστασία του θαλάσσιου και χερσαίου περιβάλλοντος ενώ ανακηρύχθηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια στη Θάλασσα (EMSA) εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπος για την Ελλάδα και τη Μεσόγειο στον τομέα της διαχείρισης περιβαλλοντικών ατυχημάτων θαλάσσιας ρύπανσης. Τα τελευταία χρόνια έχει επεκταθεί στην παραγωγή εξοπλισμού για τη διαχείριση αποβλήτων, στην εμπορία εξοπλισμού για τη ναυτιλία και τη βιομηχανία αλλά και στα αντιρρυπαντικά προϊόντα. 

Είναι μάλιστα εντυπωσιακό το γεγονός ότι παρά το άχαρο μίγμα δραστηριοτήτων φρόντισε να πλαισιώσει την επιχείρηση σε όλες τις βαθμίδες της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με γοητευτικές μάνατζερ, δείγμα μιας προσεγμένης και άκρως τεχνοκρατικής προσέγγισης της μεγάλης μπίζνας των αποβλήτων. Πέρυσι η Polyeco υπέγραψε σημαντικά συμβόλαια σε χώρες όπως το Μαρόκο, η Αιθιοπία, το Μπενίν, το Κόσοβο και το Καζακστάν, ενώ ξεκίνησε νέα θυγατρική εταιρεία στο Μαυροβούνιο. Οι νέες συμβάσεις αφορούν στη συλλογή, μεταφορά, εξαγωγή και τελική διάθεση ραδιενεργών και άκρως τοξικών αποβλήτων σε εξουσιοδοτημένες μονάδες στη Γερμανία, στη Σουηδία, στο Βέλγιο και τη Γαλλία. Στην Ελλάδα η Polyeco έκλεισε συμφωνία με την EnergeanOil&Gas για τη συλλογή, επεξεργασία και τελική διάθεση των αποβλήτων εξόρυξης (1.200 τόνοι αποβλήτων). Πελάτες της είναι οι μεγαλύτερες βιομηχανίες, ενώ έχει κερδίσει την εκτίμηση και τον σεβασμό κορυφαίων Ελλήνων βιομηχάνων και εφοπλιστών με τους οποίους διατηρεί άριστες σχέσεις και συνεργασίες. Αεικίνητος επιχειρηματίας, τρυφερός πατέρας και παππούς, στα 70 του χρόνια, ο κυρ Γιάννης μπορεί να απέφυγε την κεντρική πολιτική σκηνή, όμως η σκέψη του είναι βαθιά πολιτική. «Πρέπει να φτιάξουμε παροικίες ελληνικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό, να δουλέψουμε μεθοδικά και οργανωμένα ως κράτος και να βγάλουμε την Ελλάδα προς τα έξω», λέει συχνά, παρά το γεγονός ότι οι συνθήκες που βιώνει η χώρα τον θλίβουν.

Μαζί με τους εφοπλιστές κυρίους Παναγιώτη Τσάκο του ομώνυμου εφοπλιστικού ομίλου, Συμεών Παληό της DianaShipping και Πάρη Δράγνη της GoldenYachts εδώ και λίγο διάστημα πασχίζουν να εξασφαλίσουν αντισταθμιστικά από τα κορεατικά και τα κινεζικά ναυπηγεία για όσα ελληνικά πλοία κατασκευάζονται εκεί. Υπολογίζεται ότι τα τελευταία χρόνια στα δύο προπύργια της παγκόσμιας αγοράς ναυπήγησης έχουν δαπανηθεί 60 δισ. δολάρια από Έλληνες εφοπλιστές. Ένα ποσοστό 5% να δοθεί ως αντισταθμιστικά είναι ικανό για να βγάλει την Ελλάδα προς τα έξω. Αν και ο ίδιος αποφεύγει να δώσει λεπτομέρειες αυτής της πρωτοβουλίας, πληροφορίες αναφέρουν ότι η ομάδα του ισχυρού εφοπλιστικού κεφαλαίου έχει ξεκινήσει σειρά επαφών για τα αντισταθμιστικά με τους αρμόδιους υπουργούς, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια, αλλά και τον πρέσβη της Κορέας στην Ελλάδα. Στόχος είναι να μπουν στο άβατο των κολοσσιαίων διεθνών ναυπηγείων τα ελληνικά προϊόντα, κυρίως είδη εξοπλισμού πλοίων και διατροφής. Το σχετικό αίτημα είχε μεταφέρει προ ημερών στον Κορεάτη ομόλογό του και ο αρμόδιος υπουργός κ. Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης. «Τα κορεατικά ναυπηγεία πρέπει να εμπιστευτούν και να χρησιμοποιούν την ελληνική τεχνολογία στις κατασκευές πλοίων και να δημιουργηθεί ένα ευρύ φάσμα επιχειρηματικής συνεργασίας μεταξύ των ελληνικών εταιρειών και των ναυπηγείων σας», παρότρυνε ο κ. Βαρβιτσιώτης. 

Από φτωχή οικογένεια, με πατέρα οικοδόμο και μητέρα νοικοκυρά, έως τα 29 του χρόνια ο κ. Πολυχρονόπουλος μένει στο πατρικό του σπίτι στα Καμίνια. Οι εικόνες που για τις νεότερες γενιές έγιναν γνωστές μέσα από κινηματογραφικές ταινίες και ντοκιμαντέρ αποτελούν τα βιώματά του. «Ζούσαμε σε μια κάμαρα έξι άτομα, οι γονείς μου και τα τρία μου αδέρφια, και όταν έβρεχε ακούγαμε τις στάλες της βροχής να πέφτουν στον τενεκέ για να μην πέσουν στο κεφάλι μας».

Ήταν τα πιο δύσκολα, «τα πέτρινα», όπως τα χαρακτηρίζει, χρόνια της νιότης του. Η δίψα για μια καλύτερη ζωή μακριά από τη φτώχεια και την ανέχεια θα γίνει σκοπός της ζωής του και η μόρφωση θα του δώσει τα πρώτα εφόδια. Μπαίνει στην Ανωτάτη Σχολή Εμπορικών και Οικονομικών Σπουδών (η σημερινή ΑΣΟΕΕ) και πασχίζει να αποκτήσει γνώσεις και ευκαιρίες.

Η επαγγελματική του πορεία ξεκινά από εταιρείες προμήθειας εφοδίων πλοίων και το 1977 δημιουργεί την πρώτη του εταιρεία, την Τεχνική Προστασίας Περιβάλλοντος. Έναν χρόνο νωρίτερα είχε συναντηθεί από σύμπτωση με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Καθισμένος στο ξενοδοχείο «Hilton» με το κλασικό ζιβάγκο και το τσιμπούκι του, πριν γίνει ακόμη πρωθυπουργός, έπινε τον καφέ του. «Τον πλησιάσαμε μαζί με κάτι φίλους και τον ρωτήσαμε αν μπορούσε να συμβουλεύσει μια ομάδα νεαρών για την επαγγελματική τους αποκατάσταση. Μας κοίταξε αγέρωχος, κάπως επιβλητικός, ρούφηξε μια τζούρα από το καπνό του και μας είπε: “Μια από τις διεξόδους του καπιταλισμού είναι η αναζήτηση της ποιότητας ζωής. Φροντίστε να φέρετε νέες τεχνολογίες. Αυτές θα φέρουν νέες θέσεις εργασίας και νέες πηγές εσόδων“».

Μπορεί ο κ. Πολυχρονόπουλος να μην εφάρμοσε πιστά τη συνταγή του αείμνηστου Παπανδρέου, αλλά οι τεχνολογίες διαχείρισης αποβλήτων αποτελούν από τα σημαντικότερα κεφάλαια της Polyeco, στα οποία μάλιστα έχει επενδύσει η εταιρεία με την αμέριστη συμπαράσταση της θυγατέρας του Ελένης, μηχανικού περιβάλλοντος. Η κυρία Πολυχρονοπούλου μάλιστα έχει βραβευτεί από τον Lloyd’sRegister για την πρωτοποριακή σχεδίαση και δημιουργία του συστήματος διαχείρισης του έρματος των πλοίων, μέσω του οποίου επεξεργάζεται τα υγρά απόβλητά τους, με στόχο να τα αποδώσει «απορρυπασμένα» στο θαλάσσιο περιβάλλον. 

Λέγεται μάλιστα ότι η Costamare της οικογένειας Κωνσταντακόπουλου έχει ήδη τοποθετήσει τον εξοπλισμό σε 14 πλοία της.