Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη: Old Money vs. New Money

Η κουλτούρα γύρω από την ΕΚΕ… θέλει αφομοίωση!

Του Λάμπρου Αριστ. Ρόδη, Αρχισυντάκτη του περιοδικού «Επιστημονικό Marketing Management» («ΕΜΜ»)

Η αλλαγή κουλτούρας δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, έτσι κι αλλιώς! Ιδιαίτερα όταν αυτή καλείται να συντελεστεί σε ένα επιχειρηματικό περιβάλλον που ναι μεν επιδεικνύει μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα στις αλλαγές εν γένει (διαφορετικά θα σταματούσε η επιχειρηματική δράση), εντούτοις αυτόματα δε σημαίνει πως το ίδιο μπορεί να… συμβαίνει και με το ανθρώπινο δυναμικό του!

Το «Επιστημονικό Marketing & Management» -για περισσότερα από 20 χρόνια πλέον στην εκδοτική αγορά- είτε αμιγώς μέσα από την προσεγμένη μηνιαία του έκδοση είτε από τα σεμινάρια της Morax εκπαίδευσε ή μετεκπαίδευσε, αν θέλετε, στρατιές Στελεχών Επιχειρήσεων, αντανακλώντας πάνω τους τη δική του κουλτούρα, διδάσκοντάς τους μέσα από τις σελίδες του ό,τι νεότερο είχε να δώσει το Σύγχρονο Μάνατζμεντ.

Τα πέντε τελευταία χρόνια, όμως, το ΕΜΜ άρχισε να μπαίνει βαθιά και στα… νερά της Κοινωνικής Υπευθυνότητας, προκειμένου να «διδάξει» κι εκεί τις Αρχές, τις Θεωρίες καθώς και τις Πρακτικές Εφαρμογές της στις εγχώριες, Μικρομεσαίες και μη, Επιχειρήσεις, προκειμένου να χτίσει σταδιακά στο κοινό του (CEO, Γενικούς Διευθυντές, Στελέχη του Marketing και της Επικοινωνίας, Φοιτητές κ.ά.) «κουλτούρα για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη».

Για το λόγο αυτό αναζήτησε συμμάχους στην Ακαδημαϊκή Κοινότητα, όπως πάντα, στο Ελληνικό Δίκτυο για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη αλλά και στην ίδια την αγορά, επενδύοντας -μεταξύ άλλων- σε μια εξίσου μακρά σχέση και με τη EuroCharity, μία από τις πρώτες εταιρείες που παρείχαν Υπηρεσίες και Τεχνογνωσία σε αυτό το νέο «μοντέλο Διοίκησης Επιχειρήσεων» που άρχισε να ξεπροβάλλει, γιατί εμείς πάνω απ’ όλα με αυτήν τη φράση θεωρούμε πως μεταφράζεται «το κοινωνικό πρόσωπο των Επιχειρήσεων».

Το 2007 παραμένει ακόμη για το ΕΜΜ χρονιά-σταθμός, καθώς για πρώτη φορά εκδόθηκε το Ετήσιο Λεύκωμα ΕΚΕ -με αφορμή το 1ο Συνέδριο που διοργανώθηκε με μεγάλη επιτυχία από το Ελληνικό Δίκτυο στην Αθήνα-, το οποίο αποτέλεσε μια πραγματική «Εγκυκλοπαίδεια για την ΕΚΕ», κερδίζοντας τις εντυπώσεις της Αγοράς, αλλά κυρίως κεντρίζοντας το ενδιαφέρον των ίδιων των Στελεχών της, που «διψούσαν» για πληροφόρηση για αυτό το νέο κεφάλαιο του Σύγχρονου Μάνατζμεντ.

Η έμφαση του ΕΜΜ συνεχίστηκε όλο αυτό το διάστημα έως και σήμερα, με στόχο όχι απλά να αγγίξουμε, αλλά να διατηρούμε σταθερή σχέση με όλα τα Ενδιαφερόμενα Μέρη, ώστε να εξελίσσουμε διαρκώς την πληροφορία που παρέχουμε στο αναγνωστικό μας κοινό, γιατί η «κουλτούρα» δε χτίζεται σε ένα και σε δύο… τεύχη!

Εκδώσαμε και τα επόμενα χρόνια, όπως και φέτος, αντίστοιχα Λευκώματα, πραγματοποιήσαμε πολυσέλιδα Αφιερώματα και «προκαλέσαμε» συνολικά το Επιχειρείν με επίκαιρα Ερωτήματα.

Έγινε, με άλλα λόγια, πρώτα κομμάτι της δικής μας κουλτούρας και ακολούθως μετατράπηκε ως «Δράση Εταιρικής Κοινωνική Ευθύνη» απέναντι στους δεκάδες χιλιάδες «πιστούς αναγνώστες μας», όπως φανέρωσε και η σχετική έρευνα του ALARM για τις εκδόσεις MORAX.

Ποια είναι όμως η θέση της ΕΚΕ και κατ’ επέκταση της… κουλτούρας της, που αρχίζει -είναι αλήθεια- να διαμορφώνεται σε πολλές Ελληνικές Επιχειρήσεις τη νέα δεκαετία που ήδη διανύουμε;

Προσωπικά θεωρώ πως το… στοίχημα πλέον είναι η ουσιαστική μας Εκπαίδευση! Καταγράφοντας την έλλειψη εξειδικευμένου Προπτυχιακού, πόσο μάλλον Μεταπτυχιακού Τίτλου στα ελληνικά Πανεπιστημιακά Ιδρύματα -παρά μόνο σποραδικά σεμινάρια, εισηγήσεις και ημερίδες σε Κολέγια και Εκπαιδευτικά Κέντρα-, πιστεύω πως το «χτίσιμο της κουλτούρας γύρω από την ΕΚΕ» για τα νεότερα πλέον Στελέχη των Επιχειρήσεων είναι η Εκπαίδευσή τους στα αναγνωρισμένα Τμήματα Διοίκησης Επιχειρήσεων.

Την «έλλειψη» αυτή δεν μπορεί να την καλύψει ένα πρόγραμμα σεμιναρίων -όσο ιδανικά και εάν έχει καταρτιστεί-, καθώς μεταφέρει συμπυκνωμένη πληροφορία στον εκπαιδευόμενο. Προσοχή, όμως, δεν το απαξιώνω ούτε αυτό! Ωστόσο, όπως η κουλτούρα δε «χτίζεται» μέσα από ένα ή δύο τεύχη, έτσι θεωρώ πως δε «χτίζεται» ούτε σε ένα 12ώρο ή και 48ωρο εκπαιδευτικό κύκλο.

Θέλει Χρόνο, θέλει Μελέτη, θέλει Έρευνα, θέλει Ανάλυση, θέλει… Αφομοίωση!

Γι’ αυτό και θα πρέπει να «διδάσκεται» από το Δημοτικό ακόμη, από το Οικογενειακό Περιβάλλον, την Τοπική Κοινωνία επίσης, από την Πολιτεία τέλος, αφού… Κοινωνική Συνείδηση και Υπευθυνότητα δεν πρέπει να έχουν μόνο οι Επιχειρηματίες, τα Στελέχη τους και οι Επιχειρήσεις τους, αλλά ο καθένας μας χωριστά!

Εύχομαι κι εκεί να προοδεύσουμε, έστω και τα επόμενα πέντε χρόνια από τώρα…

* Το συγκεκριμένο άρθρο δημοσιεύεται και στην ετήσια έκδοση EuroCharity Yearbook 2009 «Είναι θέμα κουλτούρας…» που θα παρουσιαστεί την Τρίτη, 13 Ιουλίου 2010 στις 18:30 στο Μέγαρο Παλαιάς Βουλής (Σταδίου 13, Πλατεία Κολοκοτρώνη, Αθήνα), στις 18:30. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό και το ΕΜΜ είναι Χορηγός Επικοινωνίας.

Πηγή: Περιοδικό «Επιστημονικό Marketing Management» («ΕΜΜ»), Ιούλιος-Αύγουστος 2010.